Aanrijding met letsel: Univé in het ongelijk gesteld
Een auto en motorfiets komen vlak bij de uit-ingang van een benzinestation met elkaar in aanrijding. Daarbij verliest de motorrijder een onderbeen. Hij stelt de automobilist aansprakelijk voor het ontstaan van de aanrijding. De auto is bij Univé verzekerd en Univé wijst de aansprakelijkheid van de hand. Volgens Univé heeft de motorfiets de aanrijding aan zichzelf te wijten omdat hij te hard zou hebben gereden en niet op zijn eigen weghelft zou zijn gebleven. De rechtbank Assen stelt Univé in het gelijk, het Gerechtshof Leeuwarden echter niet.
Belangrijkste feiten waren, dat de motorfiets juist naar het benzinestation wilde toerijden en dat de auto juist bij het benzinestation wegreed. Vlak voor de inrit was een flauwe bocht. Beide bestuurders waren ter plaatse bekend. De politie heeft de zaak in een proces-verbaal gerapporteerd, er is een VOA-proces-verbaal gemaakt (verkeersongevallen analyse) en er zijn camerabeelden van de bewakingscamara’s van het benzinestation als bewijs toegelaten. De beide verklaringen van de betrokken bestuurders bleken niet te kloppen en de snelheid van de auto was hoger dan de bestuurder had verklaard.
Aansprakelijkheid
Volgens het hof heeft de bestuurder van de auto gevaarzettend gehandeld door ten tijde en ter plaatse van het ongeval met een snelheid van tenminste 60 kilometer per uur, dicht tegen het midden van weg te rijden en daarbij onvoldoende oplettendheid te betrachten. Daardoor is hij in beginsel schadeplichtig ten opzichte van de motorrijder.
Eigen schuld
Univé heeft er zich echter terecht op beroepen dat de schade die de motorrijder heeft geleden, mede het gevolg is van omstandigheden die aan hemzelf zijn toe te rekenen. Voorafgaand aan de aanrijding heeft de motorrijder namelijk onvoldoende oplettendheid betracht. Terwijl hij naar de motor van zijn motorfiets luisterde, is hij daarbij op de weghelft bestemd voor het tegemoetkomende verkeer beland. Weliswaar stuurde hij terug zodra hij de auto zag en bevond zijn motorfiets zich ten tijde van de aanrijding alleen nog met het achterwiel op de weghelft van de auto, maar deze gedeeltelijke correctie was niet zodanig tijdig dat de aanrijding werd voorkomen. Dat betekent dat de vergoedingsplicht van Univé dient te worden verminderd met de mate waarin de aan de motorrijder toe te rekenen omstandigheden tot de schade hebben bijgedragen.
Causale afweging
Het hof is van oordeel dat de gedraging van de motorrijder – die zich ten tijde van de aanrijding met zijn achterwiel op de weghelft van de auto bevond – voor 60% aan het ontstaan van de schade heeft bijgedragen. Immers in het geval hij op zijn eigen weghelft had gereden was de schade niet ontstaan. De gedraging van bestuurder van de auto – die met aanmerkelijk te hoge snelheid dicht tegen het midden van de weg reed – heeft naar het oordeel van het hof voor 40% tot de schade bijgedragen. Immers, wanneer de bestuurder van de auto met een lagere snelheid had gereden en iets meer rechts had gehouden, was de schade van de motorrijder, zo deze al niet zou zijn voorkomen, in ieder geval minder ernstig van aard geweest.
Billijkheidscorrectie
Het hof ziet in de uiteenlopende ernst van de gemaakte fouten, alsmede in de ernst van het letsel en de (blijvende) gevolgen die het ongeval daardoor voor de motorrijder heeft, aanleiding voor toepassing van de billijkheidscorrectie aldus dat 50% van de schade voor vergoeding door Univé in aanmerking komt.
Daarbij neemt het hof in aanmerking dat de bestuurder van de auto de gevolgen van het ongeval kan afwentelen op zijn WAM-verzekering welke juist met het oog op het door motorrijtuigen in het leven geroepen gevaren wordt aangegaan. Weliswaar bereed de motorrijder ook een motorrijtuig en droeg ook hij bij aan dit gevaar, maar hij zal zijn deel van de schade zelf moeten dragen, terwijl een belangrijk deel daarvan – het blijvend moeten missen van zijn linkeronderbeen – niet afwentelbaar is op een verzekering.
Bekijk ook onze overzichtspagina’s over letselschade bij een motorongeluk en auto ongeluk.